Het is vandaag alweer 4 maanden geleden dat de kleine nevelpanters op de wereld verschenen. Dan sta je toch even stil, de tijd gaat snel en we kunnen nog maar een aantal maanden genieten van deze deugnietjes. Ze ontwikkelen zichzelf heel snel en als ik terug kijk op de laatste 4 maanden heb ik veel mooie momenten met deze 3 meegemaakt. En daar ben ik ook zeker dankbaar voor. Ze zien ontwikkelen qua uiterlijk maar ook zeker qua karakter is toch zeker het mooiste wat ik na al deze jaren heb mogen meemaken.

En vandaag was weer een geweldige dag dat ik daaraan kan toevoegen. Ik was eindelijk is vrij op een zaterdag. De laatste keer was in mei en toen regende het. En die keer daarvoor was ergens vorig jaar december. Ik ben zo onwijs blij dat ik vandaag de mogelijkheid had om naar de dierentuin te gaan, want eigenlijk op de orginele planning moest ik werken.

De reis zat vandaag eindelijk weer is mee. Ik was lekker optijd in de dierentuin en stond ergens lekker voorraan in de rij van de ticket controle. Eenmaal binnen was het weer snel lopen naar de nevelpanters. Wel even spieken bij de tijgers, maar er liep niks. Dit keer ook geen steoiende zebra's, maar wel een leeuwin die stond en nog niet bij de rest lag, maar ook haar heb ik even genegeerd.

Gelukkig maar want de drieling was al flink actief. Ze waren hoog aan het klimmen op een plek waar ik de nevelpanters nof nooit gefotografeerd had. Dus het was snel zoeken naar de beste spot, vanwege de reflectie. Gelukkig snel gevonden! De drie waren hoog in de stammen een ronde aan het rennen en springen. Allemaal achter elkaar aan. Het ging heel snel.

Hima ging uiteindelijk naar haar bekende plek op de rots en tot mijn verassing volgde alle drie de jonge haar. Ze doen het zo onwijs goed! Het vorige nest ging pas met 4 maanden naar buiten en het duurde ook even voordat ze daarboven bij moeder konden komen. Ze bleven heel even met moeder daarboven knuffelen, maar gingen al gauw weer naar benden om te spelen op hun hoge parkour route.

Ze waren ruim drie kwartier buiten aan het ravotten. Daarna hadden ze in de gaten dat de verzorgers er waren. Ze gingen toen allemaal naar binnen om hun lekkers op te eisen. Dat ze de afgelopen tijd training hebben gehad was wel duidelijk. De vorige keer liepen ze al meteen helemaal naar achter om te gaan kijken. Nu komen ze al heel goed van buiten naar binnen zonder problemen.

De verzorgers kwamen even dubbel checken of ze echt allemaal binnen waren. De deur naar buiten was dicht gegaan en toen ging ik even buiten kijken of er misschien iets opgehangen werd voor de kleintjes. De verzorgers waren inderdaad binnen en er werd ook wat opgehangen. maar niet voor de kleintjes of mama. Het was voor papa, ook Rama mocht naar buiten vandaag!

Op dit moment dacht ik dat het met de kleintjes vandaag klaar was, want ook zij hadden wat lekkers gekregen voor binnen en gingen ook nog even rusten. Ik ging dus ook voor al bij Rama kijken nu en daarna verder met mijn ronde door de dierentuin.

Het was alweer 3 uur geweest en ik zat te twijfelen om naar de panda's te gaan of om nog een keer langs de nevelpanters te lopen. Ik bedacht om via de nevelpanters naar de panda's te lopen. Gelukkig dat ik deze keuze had gemaakt, want er stonden veel mensen bij de nevelpanters. Ik kon gelukkig nog een plekje vinden.

De nevelpanters waren weer gewisseld en hadden kip gekregen. Deze was opgehangen en de welpjes klommen naar de kip en hingen er aan. Maar niet alleen de kip was interessant, ze vonden de bambo ook heel interessant en vielen het letterlijk aan. Het was heerlijk om naar te kijken. En met een kleine rust pauze ertussen, was er genoeg tijd om ervan te genieten. Pas om 5 uur gingen alle welpen echt slapen en was het voorbij.